Dick Ket, geboren met een hartdefect, was de laatste jaren van zijn leven nauwelijks in staat zijn huis uit te komen. Hij was zich steeds bewust van de mogelijkheid plotseling te kunnen sterven. Uit de honderden brieven die hij schreef, blijkt dat hij desondanks zijn leven betekenis kon geven door het maken van schilderijen en tekeningen.
Kunstenaars hebben de mogelijkheid verlies te verwerken of te sublimeren door middel van muziek, beelden of woorden. Dat laat dit boek zien. Het gaat over Dick Ket. Maar ook een lang gedicht van Nijhoff en een pianosonate van Beethoven worden uitgebreid besproken. Zijdelings komen hedendaagse kunstenaars als David Bowie en Erwin Olaf aan bod. Dit is een boek over de kunst van het verliezen, maar ook over de kunst van het winnen. Misschien is het bovendien een poging dat wat onherroepelijk voorbij is vast te houden.
Over de auteur
Fons van Wanroij was bijna veertig jaar leraar Nederlands in de stad Groningen. Zijn belangstelling voor de kunsten en de geschiedenis leidde tot enkele bescheiden publicaties en de organisatie van veelsoortige culturele evenementen in stad, lande en buitenlanden.
Hij publiceerde o.a. De Vrie Heerlijkheijd van Westerdijxhorn (1999); Tot gemak van den reisenden man (2000); Drie Groninger gasthuizen (2004); Bodem voor hemel (2006). De kunst van het verliezen (2020)
In de herfst (van 2021) verschijnt een boek met de titel Overgebleven in Stad en Ommelanden. Fons van Wanroij schreef daarvoor teksten over in tijd en ruimte overgebleven ‘voorwerpen’, gebouwen en landschapselementen in de provincie Groningen bij veertig tekeningen van de Groningse kunstenaar Geert Schreuder.